waarom hostels toch altijd zo crappy zijn....

Als je een lange reis maakt, zoals ons, is het aan te raden af en toe eens langs de kant te slapen (in je auto of in ons geval "stow & go multivan) OF ... te slapen in een cheap motel of hostel.. Wij zijn vandaag (de 14de, ik weet niet welke dag het is and I don't care) zitten we in de CNN Backpackers op 1038 in Vancouver, net naast de "AMTRAK" (railways) die ons morgen naar Seattle gaan voeren.  p.s. Naast mij staan een gast, zo weg als een ei.. volledig van de kaart .. beetje teveel aan de 'meth' gezeten, da's hier de lokale drug en o zoo hard in het straatbeeld aanwezig.. Zeer vies en goor om te zien.. De 'gedrogeerden' zijn just zombies.... en al wa ze zeggen is: "change, change... do you got some change"..

Swat, waar was ik.. oh ja.. Die Hostel waar we nu in logeren.. OK, Yves en Ann.. die hostel in NY was er over maar den deze is ook wel zeer degoutant.. Heb just nog ne kakkerlak me lot dere sleffer gekild.. haha.. Twas maar een kleintje en liet de baby-kakkerlak aan Lot zien (natuurpuntgewijsgezien moet ze toch enige vorm van interesse hebben dacht ik) maar ik kreeg bekanst een mot in mijn gezicht :-)  Naast ons is zo een gore (ECHT) gore kroeg waar ge binnen de 10 seconden ambras hebt als ge daar iets te lang naar de lokale zatlap (meth-head?) gaapt.. Misschien dat 'k er sevens nog wel een pintje ga drinken.. Niet dat ze hier goei bier hebben, daar mag België toch écht wel fier op zijn.. Buiten de lokale bucht (Canadian en Coors.. oh ja en Bud Beer..maar da's eigenlijk zelfs niet 't vermelden waard) hebben ze ook nog Leffe, Stella en Chimay.. tegen woekerprijzen wel maar ja.. Dan maar overschakelen naar het betere lokale bier.  En dat was voor mij een orka-biertje genaamd de "Spyhopper".. Zoet, lekker.. maar al bij al NIET Belgisch... en da proefde.. 

Nu genoeg zever: back to the trip.  Na lot hare blog zijn we naar de Vancouver Islands gevaren (of is het gevaard?) .. Wacht: we crossed the channel!  néh.. Op de ferry (BC Ferry's; you suck, bende afzetters.. 72 dollar héén.. en 72 dollar TERUG!!!)  Maar eens op het eiland aangekomen overvalt de rust, de mist en de vissers je.. Ook de zeer gemoedelijke (meestal gepensioneerde) mensen zitten daar op een goede plaats.. 

We hebben daar ook een orka & whale watching tour gedaan (ja, in zo'n klein bootje tussen die grote visjes varen)...maar dan moest mister weydz eerst z'n pakske nog aankrijgen.. pfff..  Voor captian iglo is dat misschien een piece of cake maar voor ons was da net iets ambetanter.. Ook omdat het buiten dan nog eens 25 graden is.   Eens ge aan't varen zijt (Miami Vice Style, jaja.. ne speedboat) krijgde wel genoeg wind in uw pak en als ge uw "ritske"dan wa openzet komt alles wel goe.. ;-) ... en 20 minuten later krijgde dan dit te zien.. meer foto's -> gewoon doorklikken naar "de volgende foto's :-)".. Het was echt on-ge-loof-lijk.. We hebben daar gedurende 4 uur allebei me kiekevel gezeten.. Nie normaal.. en da lag niet aan't weer want het was niet koud op den boot.. Als ge da van zo dicht kunt meemaken vraagde uw eigen af wa wij naar één of ander stom aquarium gaan gelijk SeaLife in Blankenberge waar ze die beesten truckskes moeten aanleren en daar dan geld voor vragen.. Triestig, toch zeker als ge den achtergrond en hun levenswijze nu kent ..Het doet iets me ne mens..

Op de foto's kan je nog zien dat we in een dorpke zijn geweest.. ik noemde het gewoon Calcium Bay maar zo noemde het eigenlijk niet.. waar we ook ne nacht naast the beach (illegaal) hebben geslapen in onze multivan :-)  Een beetje terug hebben we ook Nanaimo nog bezocht... Zo'n typisch vissersdorpje; ik denk zelfs dat we daar onze orka-tour geboekt hebben (maar ik ben niet zeker, moet ik eens aan mn madam vragen :-) en die zegt dat het in Sidney was :-))  Verder zijn we dan van "calcium bay" (hehe) naar de westkust van Vancouver Island gereden.. Zo een klein kronkelweggeske door de bergen, met hier en daar een waterval en meerdere grote meren (meerdere meren, jaja!)  Ook zeer mooi, deed me een beetje aan Australië terugdenken.. strange.. Aan de westkant van vancouver island zit je aan de `pacific' en was het weer ook een stuk bruuter.. veel regen, veel mist... met als gevolg veel stress dus zijn we back down south gereden richting Victoria omdat daar blijkbaar elk jaar ne zalm-trek is.. Maar we waren te vroeg.. Da's pas van mid-oktober tot mid-november.. Die zalmen zwemmen (springen) stroom opwaarts voor dere boeff te gaan zoeken.. moet spectaculair zijn maar wij kwamen eigen voor de Bald Eagle, ik noem ze Bald Headed Eagels maar da's blijkbaar niet just volgens Lot, ornitoloog in spé :-)  ... Maar daar gaat Lot nog wat foto's van moeten uploaden want die staan nog niet online... (en Lot zegt dat ze tot haar grote spijt nog GEEN foto's heeft van de Bald Eagle.. maar al wel van het nest :-) Daartegen volgt weer wel een nieuw verslag van peppi en kokki vanuit Seattle.  Morgen pakken we den trein en boeken we een 4sterren hotel.. Storten voor den Benefiet "red wim en lot uit geldnood door ze in een proper (maar dan wel duurder) hotel te boeken" mag gestort worden op 418-074791-53 hehe..
Alles, ik kruip onder de kakkerlak..euh.. wol :-)  See ya next time.. XX

p.s. is't me ons lianneke ???

zo'n mooi boeleke :-))))))

Coffee, mountains & bear bells

Kort verslag:

We leven nog! Nog niet opgepeuzeld door de beren,  gespietst door een ‘elk’ of aangevallen door een crazy squirl. 

Lang verslag:

Het is en blijft een noodzakelijk kwaad, maar de vlucht naar onze Club Med Americano, bears included, viel best mee. Dat gezegd zijnde gaan we over naar het belangrijkste: details, details en koffie (je gaat hier en daar woordelijke koffie-uitspattingen tegenkomen in ons verslag, gezien we ter plaatse onze verslaving kunnen voeden met de gratis refills, aaaarrgghh). Onze bed en breakfast (River Wynde) bleek een driedubbele meevaller, een fijne buurt en fantastische eigenares, met de legendarische naam Deanne Mudd. Dan vergeet ik ook nog even onze moslim taxidriver die ons de islam-kneepjes van het vak probeerde te leren op 20 minuten. 

De eerste dag heeft Wim – we zullen het maar steken op de jetlag- zich tegoed gedaan aan mini-hamburgers, omdat er geen enkele stukken vlees in de supermarkt te vinden zijn. Single-marketing is hier nog niet aangekomen, of alle singles moeten hier moddervet zijn. Swat, na een bedenkelijke maaltijd zijn we het zeer zachte bed (ik zeg dit om het contrast met het bed in onze auto te benadrukken) ingedoken. 

Volgende dag zijn we Calgary Downtown ingetrokken en –aaarrgh coffeeeeee- al snel sipte ik van een zeer lekkere latte met –jawel- een schuimlaag waar menig biertjes jaloers op zouden zijn. Bij Avis haalden we onze auto op –na een gratis taxi met een Canadese Paris Hilton te hebben gedeeld- en wat bleek?? We kregen een gratis upgrade naar een Dodge Minivan. Scheelt ons weer massa’s kosten (tent aankopen en al die nieuwe onderbroeken omdat je hier echt in de wildernis slaapt en dat werkelijk voor zeer warme en spannende onderbroekmomentjes zorgt).  In Walmart – onze excuses aan alle antiglobalisten- kochten we wat dekens als ‘matras’. Na Deanne van River Wynde een dikke Vlaamse knuffel gegeven te hebben trokken we richting Banff National Park. De toegang voor 2 personen voor 2 dagen kostte zo’n 40 CAD, maar al snel merkten we dat dit nodig is om het park, de wandelwegen,  alle propere (!!) toiletten e.d. te onderhouden. Op 1,5u van Calgary kom je in een prachtige woestenij van bergen, meren, en de vele, vele naaldbomen waarin je telkens een pluizig staartje kan spotten. Dit is topnatuur.. 

Banff zelf heeft de toeristische druk niet weerstaan en is een aaneenschakeling van souveniershops, bakeries en accomodatie voor de niet-zelf-voorzienende trekker. Dan maar naar Lake Louise. Ook niet beter qua onthaasting van de toeristische medemens, maar wat een zicht. Dit meer is ingesloten door besneeuwde bergtoppen en bezorgt zelfs de diehardste stedeling een natte ooghoek. We werden allebei wild van dit uitzicht (en ook een beetje van de koffie). De 6-jarige koorknaap in Wim kwam naar boven en al snel petsten de keitjes over het water. Overnachten deden we op de backcountry camping van Mosquito Creek (15,70 CAD, drytoilet). Een zere rug, een volle blaas (beer-aanval-angst steekt blijkbaar ’s nachts de kop op) en een koude neus later, waren we op weg naar de Colombia Icefield, een gletsjer die door het huidige klimaat op zijn kleinst is... Door de regen waren we verplicht een van de kortere hikes te doen, maar omdat ik blijkbaar een kaneelmuffin in mijn zak had laten zitten – waar houden beren van? Yes, exactly- floten we al snel de terugtocht in. 

Jasper is een verademing als je het vergelijkt met Banff. Meer locals en je wordt er niet weggeflashed door een canon, fuji en toshiba...De bear bells zijn er aan de zeer schappelijke prijs van 3 CAD aangekocht en boy, they will be used. Want voor diegenen die het nog niet door hebben: onze roadtrip gaat 70% door berengebied. Voor de zere rug hebben we 2 zwembadmatrasjes gekocht en daarmee heb ik de beste besparingstip gegeven voor alle kampeerders in de wereld! Gezien de Miette Hot Springs op onze GPS (in pandshop gekocht voor 70 CAD) ingesteld stond, heeft Wim een zeer goedkope- ik laat 1poert en er staat een gat in- zwemshort gekocht. Miette Hot Springs: zalig! Het is wel mogelijk dat ik nu op de zwarte lijst sta van alle hotsprings in Canada, gezien mijn bikinitop besliste om 'en plein public' los te springen. Best leuk als je weet wat voor een pijnkwelling het is voor een vrouw om in bikini rond te paraderen. Swat, de haren en het lijf waren proper en op de weg naar onze camping Mount Kerkesslin (15,70 CAD) werden we getrakteerd op onze eerste elk-familie. Geweldig.. en dat waren zeker onze laatste 'spottings' niet, we hebben ze ondertussen al een paar keer mogen zien. Daarna konden we nog net een aantal reeën in de bosjes zien wegspringen. Bambi, eat your heart out. 

Op zondag waren we al met sunset de weg op en de terugweg bleek nog mooier, hoewel het eigenlijk dezelfde weg terug was. De Gondola in Lake Louise was opnieuw iets te toeristisch voor Peppi en Kokki maar ons alziend-evenementen-oog had gezien dat er Highlandgames doorgingen in Canmore, zo’n 20KM onder Banff NP. Canmore, een klein stadje dat doorgaat als het Novia Scotia van Alberta,heeft een heel eigen temperament en het was de stop meer dan waard. Maar ik ben dan ook natuurlijk beïnvloed door al die kilts met blote benen. :-)  Ewoud, je had hier iniedergeval niet misstaan met je stevige kuiten en voorliefde voor de whisky! Slapen doen we op de campground van Bow Valley (23CAD met douches), netjes weggestopt achter een lange, struikige weg waar je –in je verbeelding- achter elke hoek een beer kan ‘encounteren’. De receptioniste verloste ons van die verbeelding. Hier worden de laatste tijd veel zwarte beren gespot, maar ze worden getraind om weg te blijven van de campings. Grizzlies zijn hier niet meer te vinden, dus ergens mogen we blij zijn. 

Drumheller, de volgende stop in de Badlands, was de ultieme kick voor alle Ross Gellers in de wereld (museum over de vele fossielen die hier gevonden zijn). Met dank aan de wederom zeer geweldige Deanne, sliepen we die avond op de parking van de Bed en Breakfast. Het was wel geen bed, maar ze heeft voor ons een oerbreakfast gemaakt om u tegen te zeggen! Vandaag zijn we gearriveerd in Vancouver, maar de penetrante voetgeur en het gebrek aan propere sokken verplichtte ons om halt te houden in een wasserij, waar ik nu dit verslag eindig met het ohzo mooie geluid van droogtrommels op de achtergrond. 

Hasta la vista!

Lotti's Zoogdierenteller: marmot, elks, hert, eekhoorn, canadian beef cows, hond :-), kat:-) 

Wedzi's BierHier-teller: miller (plat!), bud (idemdito), stella, canadian (nie slecht), big rock beer (donker en licht, de lichte was de beste )


p.s. en we zijn (nu al) MODDERVET aant worden.. damn...

Nog 1 dagje Belgische grond onder de voeten

Nog eventjes aftellen!

Enkele mensen vroegen voor een beeld van onze route.


Voila!

Volgend bericht is met Canadese lucht up the nostrils! :-)

Zoen,

Lot

laatste werkdag!

joepie de poepie zou mijnheer Cactus zeggen... Ik houd het gewoon bij "YYYYYEEEEEEESSSSSS!!!!!!!"    Nog enkele uurtjes achter mne bureau en dan begint den "journey".   Lot is al wa kleren en wa belangrijke spullen aan't verhuizen naar Jasperina (zus) maar ik zit nog een paar uurtjes achter mne bureau.  Eigenlijk geen probleem want de tijd vliegt (gezellig) voorbij.  Spijtiggenoeg kappen ze voor de laatste keer mne bak nogis vol werk maar ik ben er met ne smile aan begonnen.. No worries zouden ze in Australië zeggen.. Alles is ondertussen geregeld dus we kunnen met een gerust hart komende woensdag vertrekken om 10u45 vanuit Brussel naar Canada.. Oh boy .. can't wait..  peace out en tot binnekort!  grtz, wedz

here we go.... again!

Het is een tijdje geleden....maar we zijn back in bussiness! 

Deze keer vallen we Canada en the U.S of A binnen...

Vertrek gepland op 1 september 2010 ergens vroeg in de ochtend.. We vliegen via Montreal naar Calgary in Canada om daar een 2tal weekjes rond te trekken richting Vancouver. 

17 September is het dan richting Grayland (Washington; USA) om onze camper op te halen, die we zo'n 2tal maanden als thuis mogen noemen.  Hopelijk is het geen wrak zoals de meeste Australische "wicked-campers".. We zien wel.. Spannend is het alleszins wel ;-)   Gedurende deze 2 maanden maken we een 'lus' doorheen de hele USA west-coast... meer info/details/foto's volgen!

Rond de 10de november worden we dan terug verwacht op Seattle Airport om een vlucht te pakken naar Memphis Tenessee waar we blijven tot 22 November 2010.

10, 9, 8 dagen... we zijn er bijna... we zijn er bijna...maar nog niet hé-le-maal!  :-)

W&L

Jetlaaaaaaaaaaaaaaaaagg!

Tis hier nu 4u `s nachts en ben zo wakker als een.... euh...(wat staat er bekend om zijn wakkerheid midden in de nacht??)

Anyway, onze Aussietrip zit erop. De vlucht was lang en slopend maar dat werd een beetje verlicht door een warme `welcome home` van mijn liefste ma en pa :-) 

De mooiste foto`s moeten nog online komen, maar vrienden en la familia komen nu op de eerste plaats!

Bedankt voor alle lieve, mooie, onnozele comments, was vree tof dat er zoveel mensen ons gevolgd hebben.

En als jullie het nog niet wisten: het blijkt dat er nog een ramp is gebeurd in Australië (na de floodings, bushfires, cycloon): er is een olietanker lek geslagen voor de kust van Queensland en is de grootste milieuramp die ze daar ooit hebben gezien... Hoeveel kan een land hebben, vraag ik me dan af.. Op het strand waar we loggerheadturtles hebben zien geboren worden, zijn er nu veel eieren gewoon besmeurd met olie en niet meer te redden.. Meer info op volgende link.

Merci en voor de meesten onder jullie: see ya soon, mate! 

Singapore

elloow, we zitten opt moment in Singapore te wachten op ons vlucht naar Londen, om vervolgens door te vliegen naar Brussel. We komen normaalgezien daar rond 15u00 aan.

Ohja, de foto's en ons laatste reisverslag gaan we vervolledigen als we thuis zijn, we sturen jullie allemaal wel een mailtje (incl. nief foto's!)

Zo, dat was het effe snel, ik ben der mee veut, see you SOON ! :-))

greeetzz!
ww.