Coffee, mountains & bear bells

Kort verslag:

We leven nog! Nog niet opgepeuzeld door de beren,  gespietst door een ‘elk’ of aangevallen door een crazy squirl. 

Lang verslag:

Het is en blijft een noodzakelijk kwaad, maar de vlucht naar onze Club Med Americano, bears included, viel best mee. Dat gezegd zijnde gaan we over naar het belangrijkste: details, details en koffie (je gaat hier en daar woordelijke koffie-uitspattingen tegenkomen in ons verslag, gezien we ter plaatse onze verslaving kunnen voeden met de gratis refills, aaaarrgghh). Onze bed en breakfast (River Wynde) bleek een driedubbele meevaller, een fijne buurt en fantastische eigenares, met de legendarische naam Deanne Mudd. Dan vergeet ik ook nog even onze moslim taxidriver die ons de islam-kneepjes van het vak probeerde te leren op 20 minuten. 

De eerste dag heeft Wim – we zullen het maar steken op de jetlag- zich tegoed gedaan aan mini-hamburgers, omdat er geen enkele stukken vlees in de supermarkt te vinden zijn. Single-marketing is hier nog niet aangekomen, of alle singles moeten hier moddervet zijn. Swat, na een bedenkelijke maaltijd zijn we het zeer zachte bed (ik zeg dit om het contrast met het bed in onze auto te benadrukken) ingedoken. 

Volgende dag zijn we Calgary Downtown ingetrokken en –aaarrgh coffeeeeee- al snel sipte ik van een zeer lekkere latte met –jawel- een schuimlaag waar menig biertjes jaloers op zouden zijn. Bij Avis haalden we onze auto op –na een gratis taxi met een Canadese Paris Hilton te hebben gedeeld- en wat bleek?? We kregen een gratis upgrade naar een Dodge Minivan. Scheelt ons weer massa’s kosten (tent aankopen en al die nieuwe onderbroeken omdat je hier echt in de wildernis slaapt en dat werkelijk voor zeer warme en spannende onderbroekmomentjes zorgt).  In Walmart – onze excuses aan alle antiglobalisten- kochten we wat dekens als ‘matras’. Na Deanne van River Wynde een dikke Vlaamse knuffel gegeven te hebben trokken we richting Banff National Park. De toegang voor 2 personen voor 2 dagen kostte zo’n 40 CAD, maar al snel merkten we dat dit nodig is om het park, de wandelwegen,  alle propere (!!) toiletten e.d. te onderhouden. Op 1,5u van Calgary kom je in een prachtige woestenij van bergen, meren, en de vele, vele naaldbomen waarin je telkens een pluizig staartje kan spotten. Dit is topnatuur.. 

Banff zelf heeft de toeristische druk niet weerstaan en is een aaneenschakeling van souveniershops, bakeries en accomodatie voor de niet-zelf-voorzienende trekker. Dan maar naar Lake Louise. Ook niet beter qua onthaasting van de toeristische medemens, maar wat een zicht. Dit meer is ingesloten door besneeuwde bergtoppen en bezorgt zelfs de diehardste stedeling een natte ooghoek. We werden allebei wild van dit uitzicht (en ook een beetje van de koffie). De 6-jarige koorknaap in Wim kwam naar boven en al snel petsten de keitjes over het water. Overnachten deden we op de backcountry camping van Mosquito Creek (15,70 CAD, drytoilet). Een zere rug, een volle blaas (beer-aanval-angst steekt blijkbaar ’s nachts de kop op) en een koude neus later, waren we op weg naar de Colombia Icefield, een gletsjer die door het huidige klimaat op zijn kleinst is... Door de regen waren we verplicht een van de kortere hikes te doen, maar omdat ik blijkbaar een kaneelmuffin in mijn zak had laten zitten – waar houden beren van? Yes, exactly- floten we al snel de terugtocht in. 

Jasper is een verademing als je het vergelijkt met Banff. Meer locals en je wordt er niet weggeflashed door een canon, fuji en toshiba...De bear bells zijn er aan de zeer schappelijke prijs van 3 CAD aangekocht en boy, they will be used. Want voor diegenen die het nog niet door hebben: onze roadtrip gaat 70% door berengebied. Voor de zere rug hebben we 2 zwembadmatrasjes gekocht en daarmee heb ik de beste besparingstip gegeven voor alle kampeerders in de wereld! Gezien de Miette Hot Springs op onze GPS (in pandshop gekocht voor 70 CAD) ingesteld stond, heeft Wim een zeer goedkope- ik laat 1poert en er staat een gat in- zwemshort gekocht. Miette Hot Springs: zalig! Het is wel mogelijk dat ik nu op de zwarte lijst sta van alle hotsprings in Canada, gezien mijn bikinitop besliste om 'en plein public' los te springen. Best leuk als je weet wat voor een pijnkwelling het is voor een vrouw om in bikini rond te paraderen. Swat, de haren en het lijf waren proper en op de weg naar onze camping Mount Kerkesslin (15,70 CAD) werden we getrakteerd op onze eerste elk-familie. Geweldig.. en dat waren zeker onze laatste 'spottings' niet, we hebben ze ondertussen al een paar keer mogen zien. Daarna konden we nog net een aantal reeën in de bosjes zien wegspringen. Bambi, eat your heart out. 

Op zondag waren we al met sunset de weg op en de terugweg bleek nog mooier, hoewel het eigenlijk dezelfde weg terug was. De Gondola in Lake Louise was opnieuw iets te toeristisch voor Peppi en Kokki maar ons alziend-evenementen-oog had gezien dat er Highlandgames doorgingen in Canmore, zo’n 20KM onder Banff NP. Canmore, een klein stadje dat doorgaat als het Novia Scotia van Alberta,heeft een heel eigen temperament en het was de stop meer dan waard. Maar ik ben dan ook natuurlijk beïnvloed door al die kilts met blote benen. :-)  Ewoud, je had hier iniedergeval niet misstaan met je stevige kuiten en voorliefde voor de whisky! Slapen doen we op de campground van Bow Valley (23CAD met douches), netjes weggestopt achter een lange, struikige weg waar je –in je verbeelding- achter elke hoek een beer kan ‘encounteren’. De receptioniste verloste ons van die verbeelding. Hier worden de laatste tijd veel zwarte beren gespot, maar ze worden getraind om weg te blijven van de campings. Grizzlies zijn hier niet meer te vinden, dus ergens mogen we blij zijn. 

Drumheller, de volgende stop in de Badlands, was de ultieme kick voor alle Ross Gellers in de wereld (museum over de vele fossielen die hier gevonden zijn). Met dank aan de wederom zeer geweldige Deanne, sliepen we die avond op de parking van de Bed en Breakfast. Het was wel geen bed, maar ze heeft voor ons een oerbreakfast gemaakt om u tegen te zeggen! Vandaag zijn we gearriveerd in Vancouver, maar de penetrante voetgeur en het gebrek aan propere sokken verplichtte ons om halt te houden in een wasserij, waar ik nu dit verslag eindig met het ohzo mooie geluid van droogtrommels op de achtergrond. 

Hasta la vista!

Lotti's Zoogdierenteller: marmot, elks, hert, eekhoorn, canadian beef cows, hond :-), kat:-) 

Wedzi's BierHier-teller: miller (plat!), bud (idemdito), stella, canadian (nie slecht), big rock beer (donker en licht, de lichte was de beste )


p.s. en we zijn (nu al) MODDERVET aant worden.. damn...